Pech

  Ciepłe piątkowe popołudnie zachęca mnie do wyjścia w teren.Już parę dni nigdzie nie byłem i ciągnie        mnie jak przysłowiowego wilka do lasu :) Szybka kawka i zaczynam pakować graty do auta.I tu zaczynają się schody,żona informuje że w domu nie ma prądu,szybko sprawdzam przyczynę,wychodzi na to że wywaliło korek od głównego zasilania.Oczywiście zapasowych nie ma,wsiadam do samochodu i gonię do miasta.Gdy wracam i przymierzam się do wymiany,stwierdzam że gniazdo korka jest uszkodzone i również wymaga naprawy.Znowu pędzę na miasto,wkurzony że czas ucieka a ja stoję praktycznie w miejscu.Po powrocie dylemat kto to ma zrobić,cała akcja musi odbyć się pod napięciem,na szczęście z opresji ratuje mnie sąsiad elektryk.Zadowolony wsiadam do auta i w drogę,na miejscu szybko rozkładam cały majdan,ale gdy biorę aparat do ręki i przykładam do statywu zauważam że brakuje w stopce szyny mocującej obiektyw z głowicą.Klnę pod nosem jak szewc na swoje gamoniostwo,ale rozkminiam że mimo wszystko poradzę sobie dociskając ręką stopkę do statywu.Uspokojony siadam na krzesło,poprawiam się na nim i nagle trach ląduję na ziemi,klnę już na głos,krzesełko się rozleciało a dokładnie pękł materiał na siedzisku.Siadam zrezygnowany na ziemi przez chwilę przemyka mi myśl żeby odpuścić sobie dzisiaj ale jednak postanawiam zostać.Jestem zły na całą sytuację,obserwacja terenu z poziomu ziemi jest utrudniona ,wysokie trawy zasłaniają wszystko i co chwila jak czapla wyciągam szyję aby spojrzeć na przed pole.I teraz zaczyna się najlepsze,po godzinie biorę do ręki aparat żeby pooglądać zdjęcia z poprzedniej wyprawy.I co  widzę szynę przykręconą do aparatu,do teraz nie wiem jak mogłem jej na początku nie zauważyć,chyba sam diabeł przykrył ją ogonem :)) Zadowolony montuję aparat jak należy i zaczynam myśleć nad naprawą krzesła.Wpadam na genialny pomysł związania siedziska sznurkiem który awaryjnie noszę przy sobie.
    Patent sprawdza się,po chwili siedzę wygodnie i teraz tylko gradobicie z oberwaniem chmury może mi  popsuć humor.Liczę na nagrodę od losu za te wcześniejsze przeciwności ale do  wieczora nic się nie dzieje.Na sam koniec w słabym już świetle wychodzi mi sarna z młodym,mimo takich warunków cieszę się z tego spotkania i uwiecznienia ich na zdjęciach.